با بزرگ ترین شهرهای آفریقا آشنا شوید - سیکانیوز

لاگوس، نیجریه؛ جمعیت 21 میلیون نفر

شهر لاگوس در استان لاگوس، بزرگ ترین شهر نیجریه بوده که مرکز اقتصادی اش در کرانه اقیانوس اطلس واقع شده است. طبق مطالعات موسسه Heinrich Böll Foundation و مقاله ای که در سال 2014 به وسیله کمیته ملی کنترل جمعیت نیجریه منتشر شده، لاگوس با جمعیتی بالغ بر 21 میلیون نفر، هفتمین شهر جهان به لحاظ سرعت رشد جمعیت است. سازمان Borgen Project سالیانه افزایشی 2 تا 3 درصدی از جمعیت نیجریه ثبت می نماید.

بر خلاف دیگر ایالات نیجریه که متکی بر منابع نفتی هستند، اقتصاد شهر لاگوس بر پایه فراوری، ترابری، ساخت و ساز، خدمات مختلف، فروش در بخش های عمده و خرده می چرخد. استان لاگوس تنها 0/4 درصد از اراضی نیجریه را پوشش می دهد که کوچک ترین بخش کشور نیز محسوب می گردد. با این حال، طبق گزارش Heinrich Böll Foundation، این استان 60 درصد از معاملات صنعتی و اقتصادی کشور را مدیریت می نماید. طی مقاله ای که در سال 2015 به وسیله مجله Economist منتشر شد، استان لاگوس سالیانه 90 میلیارد دلار کالا و خدمات فراوری می نماید. اگر استان لاگوس کشور بود، اقتصاد این شهر در رده هفتم آفریقا و بالاتر از کشورهای کنیا، ساحل عاج و غنا قرار می گرفت. با وجود این که اقتصاد لاگوس پر رونق است، گزارشی از Financial Times در سال 2012 نشان داد که دوسوم جمعیت این شهر، در منطقه ها فقیرنشین زندگی می نمایند. وقوع جرم از جمله مسائل این شهر است و سازمان امنیت دیپلماتیک ایالات متحده (OSAC)، شرایط این شهر را ناامن و بحرانی می داند. آدم ربایی، اخاذی، سرقت اتومبیل، درگیری، تجاوز، درگیری های مسلحانه و دزدی در این شهر تبدیل به اموری عادی شده است.

قاهره، مصر؛ جمعیت 20/4 میلیون نفر

قاهره بزرگ ترین شهر و نیز مرکز مصر است. این شهر خاستگاه تمدن جهان بوده و با دارا بودن جمعیت 20/4 میلیونی اش در خاورمیانه نیز بزرگ ترین شهر محسوب می گردد. طبق گزارش سازمان مرجع جمعیت جهانی در سال 2014، جمعیت مصر با نرخ 2/6 درصد در سال رشد می نماید. طبق اطلاعات منتشر شده به وسیله City Data، قاهره قطب اقتصاد مصر است که دوسوم فراوری ناخالص داخلی کشور را در دست دارد. فراوری پارچه، غذا، آهن، فولاد و مایحتاج مصرف نماینده از جمله بخش هایی هستند که در قاهره موقعیت شغلی ایجاد نموده اند. قاهره بعلاوه مرکز گردشگری، اقتصادی و خدمات دولتی نیز هست. بعد از انقلاب سال 2011، رشد اقتصادی این کشور، تاثیرات منفی از افزایش قیمت غذا و دارو و نیز افزایش نرخ بیکاری به خود دیده است. وقوع جرم و جنایت در قاهره نیز از جمله مسائل است و سازمان امنیت دیپلماتیک ایالات متحده (OSAC)، اندازه ناامنی در این شهر را بالا تلقی می نماید. طبق اطلاعات منتشر شده از سازمان ملل، شهر قاهره بزرگ با 8 منطقه پرجمعیت، بخش های زیادی دارد که مردمش با عایدی 2 دلار در روز، زیر خط فقر بین المللی زندگی می نمایند. در منطقه ها یاد شده، سطح آموزش پایین، اندازه سوء تغذیه بالا، شرایط سلامت ضعیف و انواع بیماری ها در میان بچه ها شایع است.

کینشازا، جمهوری دموکراتیک کنگو؛ جمعیت 13/3 میلیون نفر

کینشازا، مرکز جمهوری دموکراتیک کنگو و نیز بزرگ ترین شهر این کشور است. شهر کینشازا در نزدیکی رودخانه کنگو واقع شده و طبق گفته CNN، این شهر بعد از پاریس، دومین شهر بزرگ جهانست که مردمش به زبان فرانسوی صحبت می نمایند. جمعیت کینشازا طبق منابع مختلف، بین 10 تا 13/3 میلیون نفر است. سازمان بانک جهانی، جمعیت جمهوری دموکراتیک کنگو را 74/88 میلیون نفر اعلام نموده است. بر اساس گزارش سازمان ملل در خصوص رشد جمعیت شهرهای جهان در سال 2015، جمعیت کینشازا افزایشی به نرخ 2/9 درصد داشته است. طبق گزارشات سازمان بین المللی FINCA، حدود 64درصد از مردم این کشور با وجود داشتن منابع معدنی غنی، زیر خط فقر زندگی می نمایند. علاوه بر این، گاز، نفت، صنعت کشاورزی و فراوری چوب و الوار از جمله بخش هایی هستند که اقتصاد کینشازا را راسخ نگه داشته اند. اما به دلیل فساد و نیز جنگ های داخلی که مدت هاست گریبان گیر کنگو است، مردم عادی نمی توانند بهره ای از این منابع ببرند. طبق اعلام سازمان امنیت دیپلماتیک ایالات متحده (OSAC)، اندازه وقوع جرم در این شهر بحرانی است؛ به طوری که افراد همیشه ممکن است قربانی تبهکاران خیابانی، جیب بری و دزدی از خانه ها شوند.

لواندا، آنگولا؛ جمعیت 6/5 میلیون نفر

لواندا، مرکز کشور آنگولا و همینطور بزرگ ترین شهر این کشور است. جمعیت این شهر طبق اطلاعات اولیه که در سال 2014 منتشر شد، 6/5 میلیون نفر بود، اما در پی گزارش سازمان آمار ملی، این رقم اصلاح و به 6/94 میلیون نفر تغییر یافت. بر اساس اطلاعات سفارت سوئد، لواندا بالاترین اندازه رشد جمعیت در آفریقا را دارد و تا سال 2030 جمعیت ساکنانش به 9 میلیون نفر خواهد رسید. این شهر، میزبان فعال ترین بندر کشور در کرانه اقیانوس اطلس است. بندر شهر لواندا دروازه اصلی برای صادرات نفت، الماس، سنگ آهن و محصولات آبزی کشور آنگولا به شمار می رود. از این بندر برای واردات آهن، فولاد، ماشین آلات، آرد و ذغال سنگ نیز استفاده می گردد. ثروتی که از معادن و بخش های نفتی به دست می آید، ساخت و ساز لواندا را با ایجاد دفاتر و خانه های مجلل رونق فراوانی بخشیده است. بانکداری، خدمات اقتصادی، مخابرات و گردشگری از جمله بخش ها و صنایعی هستند که در لواندا در حال شکوفایی اند، اما به دلیل کمبود امکانات سکونتی در مرکز آنگولا، هزینه اقامت در هتل و اجاره بهای خانه در لواندا بسیار گران است. در میان مرکز های کشورهای جهان، لواندا طی سال های اخیر به یکی از گران ترین شهرهای اقامتی معروف شده است. با وجود تهدیداتی که از سوی افراد تبهکار و شبکه های مجازی رخ می دهد، اندازه وقوع جرم طبق اعلام سازمان امنیت دیپلماتیک ایالات متحده (OSAC)، در این شهر بحرانی است. اندازه فقر در لواندا بسیار بالا است؛ به طوری که میلیون ها نفر در منطقه ها فقیرنشین زندگی می نمایند. حدودا 55 درصد از مردم آنگولا با عایدیی کمتر از یک دلار در روز، گذران زندگی می نمایند.

نایروبی، کنیا؛ جمعیت 5/3 میلیون نفر

نایروبی مرکز کنیا و بزرگ ترین شهر این کشور است. طبق گزارش سازمان سیاست جهانی در سال 2014، جمعیت این شهر حدود 5/3 میلیون نفر است که 60 درصد از ساکنانش در منطقه ها فقیرنشین زندگی می نمایند. بر اساس اطلاعات منتشر شده از سازمان جمعیت جهانی، جمعیت تقریبی نایروبی با احتساب حومه های اطرافش به 6/54 میلیون نفر می رسد. نایروبی تنها شهری است که در حوالی یک منطقه شکار به نام پارک ملی نایروبی واقع شده است (منطقه شکار، به منطقه ای گفته می گردد که حیوانات وحشی به طور کنترل شده در آن زندگی می نمایند که می توان برای ورزش هایی مانند شکار از این منطقه ها بهره جست). این شهر، مرکزی غنی برای فعالیت های اقتصادی، فناوری، فراوری و صنعت در شرق و مرکز آفریقا است. از همین روست که نایروبی 60 درصد از فراوری ناخالص داخلی کشور را فراهم می نماید. شرکت های هواپیمایی بزرگ و شرکت هایی که پروازهای چارتر را از فرودگاه بین المللی جومو کنیا مدیریت می نمایند، دروازه ای برای ارتباط آفریقای شرقی با کل جهان هستند. اندازه جرم و جنایت طبق اعلام سازمان امنیت دیپلماتیک ایالات متحده (OSAC)، در این شهر با وقوع انواع دزدی، سرقت از خانه، سرقت از اتومبیل و جرم های خیابانی بحرانی است. اندازه وقوع جرم در منطقه ها زاغه نشین کیبرا و ماتاره که اندازه عایدی مردمش پایین است، بسیار بالاست. منطقه ها زاغه نشین یاد شده، از جمله بزرگ ترین منطقه ها فقیرنشین آفریقا هستند.

موگادیشو، سواقتصادی؛ جمعیت 2/1 میلیون نفر

موگادیشو مرکز سواقتصادی و بزرگ ترین شهر این کشور است. از آنجا که موگادیشو یکی از خطرناک ترین شهرهای جهان به شمار می رود، تا کنون هیچ گونه سرشماری دقیقی در این مکان انجام نشده است، اما بر اساس تخمین های سازمان جمعیت جهانی، جمعیت این شهر حدودا 1/4 میلیون نفر است. طبق مطالعه ای که سازمان جمعیت شناسی ایالات متحده آمریکا انجام داده، جمعیت موگادیشو 2/1 میلیون نفر است که این اندازه، سالانه با نرخ 9/6 درصد رو به افزایش است. تخمین های دیگری از سازمان های مختلف مانند TBN نیز وجود دارد که جمعیت این شهر را 1/5 تا 3 میلیون نفر می داند. بعلاوه طبق گفته این سازمان، 43درصد از جمعیت موگادیشو در فقر مفرط به سر می برند. بنا بر اطلاعات بانک جهانی، 73 درصد از مردم این شهر با عایدیی کمتر از 2 دلار در روز زندگی می نمایند. اگر چالش های گفته شده را کنار بگذاریم، موگادیشو قطب اقتصادی اصلی سواقتصادی برای داد و ستد با کشورهای خارجی است؛ کشورهایی که در تلاشند در این کشور جنگ زده، برای آغاز پروژه های کوچک و بزرگ سرمایه گذاری نمایند. The First Somali Bank اولین بانکی بود که پس سال ها در 2013 در سواقتصادی برای خدمت رسانی به مردم آغاز به کار کرد.

بندر ابیجان، ساحل عاج؛ جمعیت 4/707 میلیون نفر

شهر ابیجان مرکز اقتصادی ساحل عاج است که وسعتی به مساحت 2 میلیون و 118 هزار کیلومتر مربع دارد. این شهر در سال 2014 جمعیتی معادل 4/707 میلیون نفر داشت که 20درصد از جمعیت کل کشور را تشکیل می داد. مطالعه ای که به وسیله موسسه فناوری دانشگاه انتاریو (UOIT) انجام شد، نشان می دهد جمعیت ابیجان سالیانه 2/83 درصد رشد دارد. تراکم جمعیت در این شهر، 8578 نفر بر هر یک مایل مربع است. ابیجان، قطب اصلی صنعت و شهرنشینی کشور ساحل عاج است. بر اساس اطلاعات منتشر شده از کالج دانشگاهی لندن، 18 درصد از مشاغل ملی، 52 درصد از مشاغل ثانویه و ثالث و 50 درصد از فراوری ناخالص داخلی کشور در شهر ابیجان صورت می گیرد. بعلاوه کاکائو، نفت و گاز طبیعی از دیگر صنایعی هستند که چرخه اقتصاد ابیجان را کمک می نمایند. این شهر پالایشگاهی هم برای پالایش نفت خام دارد. نفتی که در این شهر استخراج می گردد، یا به کشورهای دیگر صادر می گردد یا برای فراوری محصولات نفتی در خود ابیجان پالایش می گردد. با همه این مسائل، بچه های که در پی جنگ های داخلی گذشته آواره شده اند و بدون والدین یا سرپرست در سطح شهر پرسه می زنند، از جمله مسائل گریبان گیر ابی جان است.